I Niedziela Wielkiego Postu
I czytanie (Rdz 9, 8-15)
Przymierze Boga z Noem po potopie
Czytanie z Księgi Rodzaju
Tak rzekł Bóg do Noego i do jego synów: «Oto Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię».
Po czym Bóg dodał: «A to jest znak przymierza, które Ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy: Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią. A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i gdy ukaże się ten łuk na obłokach, wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem; i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie żadnego istnienia».
Psalm (Ps 25 (24), 4-5. 6 i 7bc. 8-9 (R.: por. 10))
Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, *
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność
Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, *
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu *
ze względu na dobroć Twą, Panie.
Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność
Dobry jest Pan i łaskawy, *
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze, *
uczy ubogich dróg swoich.
Drogi Twe, Panie, to łaska i wierność
II czytanie (1 P 3, 18-22)
Woda chrztu nas ocala
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła
Najdrożsi:
Chrystus raz jeden umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia przez Ducha. W Nim poszedł ogłosić zbawienie nawet duchom zamkniętym w więzieniu, niegdyś nieposłusznym, gdy za dni Noego cierpliwość Boża naczekiwała, a budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem dusz, zostało uratowanych przez wodę.
Teraz również zgodnie z tym wzorem ratuje was ona we chrzcie nie przez obmycie brudu cielesnego, ale przez zobowiązanie dobrego sumienia wobec Boga – dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. On jest po prawicy Bożej, gdyż poszedł do nieba, gdzie poddani Mu zostali aniołowie i Władze, i Moce.
Aklamacja (Mt 4, 4b)
Chwała Tobie, Słowo Boże
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Chwała Tobie, Słowo Boże
Ewangelia (Mk 1, 12-15)
Jezus był kuszony przez Szatana, aniołowie zaś Mu usługiwali
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez Szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli.
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!»
W poszukiwaniu harmonii
W dzisiejszym Słowie słyszymy o tym, jak Duch wyprowadza Jezusa na pustynię, gdzie przebywał wśród zwierząt i Aniołów.
To tak jakby wrócił do pierwotnej harmonii, świata, który był Mu posłuszny, świata, na którym nie było jeszcze człowieka… Bóg jednak zaryzykował stworzyć istotę obdarzoną wolnością, zdolną do wyboru Miłości. Stworzył człowieka. Ten jednak odwrócił się od Niego, sprawiając, że piękny świat, wydający rośliny zielone, trawy dające nasiona, drzewa rodzące owoce, na powrót stał się pustynią…
Ten fragment, prowadzi nas jakby spowrotem do punktu wyjścia, teraz jednak cena za pierwotną harmonię jest o wiele większa, teraz Bóg musi odeprzeć wszelkie pokusy, by świat znów zyskał swoją harmonię. W raju człowiek przegrał z szatenem i doprowadził świat do upadku. Dziś na pustyni Jezus z nim zwycięża, byśmy na nowo mogli zasmakować harmonii, jaką obdarzył świat.
