Maryja zawsze Dziewica
Nauka o dziewictwie Maryi, w prawdzie nigdy nie była przedmiotem uroczystej definicji Kościoła, jednak już od II wieku, pojawiała się często w wypowiedziach Ojców Kościoła oraz dokumentach Magisterium. Pierwsze wypowiedzi soborowe o Maryi zawsze dziewicy, choć może nie w sensie ścisłym, pojawiają się na soborze Efeskim (431r.). Ten dogmat jest logicznym wnioskiem o unii hipostatycznej, ponieważ „cały spór o wiarę w Chrystusa Boga – człowieka został wszczęty z okazji wyrażenia naszej wiary w to, że święta Dziewica jest Matką Boga”1.
Dwa wieki później, podczas Synodu Laterańskiego (649r.), którego decyzje otrzymały wartość prawie równą decyzjom soborowym, w kanonie 3 możemy przeczytać:
„Jeżeli ktoś nie wyznaje według nauki świętych Ojców, że święta zawsze Dziewica i niepokalana Maryja jest prawdziwie i właściwie Boga Rodzicielką, ponieważ samego Boga – Słowo zrodzonego z Ojca przed wszystkimi wiekami a w ostatnich czasach w sposób szczególny i prawdziwy bez nasienia z Ducha Świętego poczęła, bez naruszenia dziewictwa porodziła i pozostała także dziewicą po narodzeniu – niech będzie wyklęty.”
1 Breviarium Fidei, Poznań, 1998r., s. 262.
