Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP

W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny liturgia Słowa kieruje nasz wzrok na dwie kobiety – Ewę i Maryję oraz na dwa miejsca – ogród Eden i Nazaret.

Pierwsza kobieta – Ewa – matka wszystkich żyjących, która poprzez swój wybór stała się także niestety przyczyną śmierci swoich dzieci. Wspaniały ogród Eden, który miał być miejscem wiecznej szczęśliwości, staje się miejscem upadku pierwszych Rodziców, zerwania relacji z Bogiem. Ale Bóg nie zostawia człowieka samego, nie jest Mu obojętny Jego los, nie może znieść tej rozłąki z najpiękniejszym ze swoich stworzeń. Składa obietnicę, której wypełnienie znajdujemy w Ewangelii.

Oto druga niewiasta – Maryja, nowa Ewa – w małym, ubogim i nic nieznaczącym Nazarecie odpowiada Bogu TAK, niech mi się stanie, zgadzam się na Twój plan. Mogła to uczynić przyjmując niezwykłą łaskę, która zachowała ją od skutków wydarzeń z ogrodu Eden. Jej serce trwało nieustannie, od początku istnienia, w ścisłym zjednoczeniu ze Stwórcą.

Rozważając ten niezwykły dar, jaki Maryja otrzymała od Ojca można pomyśleć: miała szczęście… było Jej łatwiej… Ale wczytując się w II czytanie odnajdujemy niezwykłą obietnicę również dla nas. Obietnicę, która staje się codziennie realną rzeczywistością: Bóg napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym (…) w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał NAS przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczyła nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.

Ta obietnica spełnia się w każdej Eucharystii, jeśli z wiarą i ufnością przyjmujemy Ciało Naszego Pana i Zbawcy. Stajemy się święci i nieskalani przed Jego obliczem, jak Maryja, nasza Matka. Strzeżmy tego daru i pamiętajmy, że jesteśmy przybranymi dziećmi, których Ojciec nieustannie oczekuje.

Możesz również polubić…