Tajemnice chwalebne

Zmartwychwstanie 

O świcie Maria Magdalena udała się do grobu, by namaścić ciało Pana, lecz grób był pusty. Gdy płakała, Jezus zbliżył się do niej i rzekł: Mario. 

W naszym życiu również zdarzają się chwilę, gdy wydaje się nam, że zgubiliśmy Pana. Brakuje nam Jego obecności, czułych poruszeń serca i odnosimy wrażenie, że stoimy nad grobem naszych uczuć zanosząc się płaczem. Jezus nas nie opuszcza, On wzywa nas po imieniu i zaprasza do wspólnej drogi. 

Prośmy Pana byśmy w ciemnościach wiary potrafili usłyszeć Jego wezwanie i wyruszyli z Nim w drogę.  

Wniebowstąpienie 

Gdy Jezus uniósł się w górę oczy Apostołów były w Nim utkwione, następnie oddali Mu pokłon uwielbiając i błogosławiąc Pana  

Spotkanie z Jezusem, który umarł, zmartwychwstał i wstąpił do Nieba umocniło wiarę Apostołów, uzdalniając ich do uwielbienia Boga. My również podczas każdej Mszy Świętej przeżywamy spotkanie z żywym Bogiem, który w rękach kapłana zostaje uniesiony ku Niebu.  

Zadajmy sobie pytanie czy to wydarzenie prowadzi nas do coraz pełniejszego uwielbienia Pana? Czy w tym kawałku Chleba dostrzegam Chrystusa, który wstąpił do Nieba? 

Prośmy Pana o serce wrażliwe na Jego obecność. 

Zesłanie Ducha Świętego 

Jezus obiecał, że nie zostawi nas samych, że da nam innego Pocieszyciela, który zostanie z nami na zawsze. 

Duch Święty zstępując na Apostołów i wszystkich przebywających w Wieczerniku dodaje im odwagi. Uczniowie przestają się bać, otwierają zaryglowane drzwi i z entuzjazmem głoszą Dobrą Nowinę. Także i my zostaliśmy obdarzeni Duchem Świętym, a zatem jesteśmy uzdolnieni i wezwani do tego, by dawać świadectwo o Jezusie, który żyje! 

Prośmy o dar odwagi w wyznawaniu naszej wiary. 

Wniebowzięcie 

Niepokalana Matka Boga z duszą i ciałem została uwieńczona najwyższą chwałą. 

Wniebowzięcie Maryi było konsekwencją Jej życia doskonale zjednoczonego z Bogiem. Jest Ona dla nas wzorem słuchania, z którego rodzi się życie i wielkodusznej odpowiedzi na zaproszenie Boga do współpracy w dziele zbawienia świata. 

Maryjo wyjednaj nam dar tak ścisłego zjednoczenia się z Panem. 

Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i ziemi 

Maryja po wzięciu do Nieba, została obdarowana najwyższą godnością i z Chrystusem króluje na wieki.  

Życie Maryi zgodnie z zapowiedzią Symeona było naznaczone mieczem boleści. W chwili męki Jezusa przyjmuje Ona, podobnie jak On, pierwsza koronę przeszywającą Ja bólem, by w godzinie triumfu zamienić ja na wieniec chwały. 

Prośmy, abyśmy jak Ona potrafili w naszych trudnościach jednoczyć się z Chrystusem, by po śmierci dzielić z Nim radość przebywania w chwale.