I Niedziela Wielkiego Postu
1. czytanie (Pwt 26, 4-10)
Wyznanie wiary ludu wybranego
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa
Mojżesz powiedział do ludu:
«Kapłan weźmie koszyk z twoich rąk i położy go przed ołtarzem Pana, Boga twego. A ty wówczas wypowiesz te słowa wobec Pana, Boga swego:
„Ojciec mój, tułacz Aramejczyk, zstąpił do Egiptu, przybył tam w niewielkiej liczbie ludzi i tam się rozrósł w naród ogromny, silny i liczny. Egipcjanie źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe. Wtedy wołaliśmy do Pana, Boga ojców naszych. Pan usłyszał nasze wołanie, wejrzał na naszą nędzę, nasz trud i nasze uciemiężenie. Wyprowadził nas Pan z Egiptu mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkiej grozy, znaków i cudów. Przyprowadził nas na to miejsce i dał nam ten kraj opływający w mleko i miód.
Teraz oto przyniosłem pierwociny płodów ziemi, którą dałeś mi, Panie”.
Rozłożysz je przed Panem, Bogiem swoim. Oddasz pokłon Panu, Bogu swemu».
Psalm (Ps 91 (90), 1-2. 10-11. 12-13. 14-15 (R.: por. 15b))
Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu
Kto się w opiekę oddał Najwyższemu *
i w cieniu Wszechmocnego mieszka,
mówi do Pana: «Ty jesteś moją ucieczką i twierdzą, *
Boże mój, któremu ufam».
Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu
Nie przystąpi do ciebie niedola, *
a cios nie dosięgnie twojego namiotu.
Bo rozkazał swoim aniołom, *
aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.
Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu
Będą cię nosili na rękach, *
abyś stopy nie uraził o kamień.
Będziesz stąpał po wężach i żmijach, *
a lwa i smoka podepczesz.
Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu
«Ja go wybawię, bo przylgnął do Mnie, *
osłonię go, bo poznał moje imię.
Będzie Mnie wzywał, a Ja go wysłucham †
i będę z nim w utrapieniu, *
wyzwolę go i sławą obdarzę».
Bądź ze mną, Panie, w moim utrapieniu
II czytanie (Rz 10, 8-13)
Wyznanie wiary prowadzi do zbawienia
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Cóż mówi Pismo? «Słowo to jest blisko ciebie, na twoich ustach i w sercu twoim». A jest to słowo wiary, którą głosimy. Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie. Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do sprawiedliwości, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia. Wszak mówi Pismo: «Żaden, kto wierzy w Niego, nie będzie zawstydzony».
Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem «każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony».
Aklamacja (Mt 4, 4b)
Chwała Tobie, Słowo Boże
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Chwała Tobie, Słowo Boże
Ewangelia (Łk 4, 1-13)
Jezus przebywał w Duchu Świętym na pustyni i był kuszony
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu, a wiedziony był przez Ducha na pustyni czterdzieści dni, i był kuszony przez diabła. Nic przez owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby stał się chlebem».
Odpowiedział mu Jezus: «Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek”».
Wówczas powiódł Go diabeł w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł do Niego: «Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je dać, komu zechcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje».
Lecz Jezus mu odrzekł: «Napisane jest: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”».
Zawiódł Go też do Jerozolimy, postawił na szczycie narożnika świątyni i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: „Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, żeby cię strzegli, i na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”».
Lecz Jezus mu odparł: «Powiedziano: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”».
Gdy diabeł dopełnił całego kuszenia, odstąpił od Niego do czasu.
Konfrontacja
Stajemy dziś razem z Jezusem na pustyni. W miejscu całkowicie odsłoniętym i – jak sama nazwa wskazuje – pustym. Tutaj nie można się schować lub skoncentrować na czymś innym. Nic nie ma. Jest tylko Jezus i pokusy, których doświadcza jako człowiek podobny do nas we wszystkim, oprócz grzechu. Konfrontując się z nimi daje nam cenne wskazówki do walki duchowej, z którą mamy do czynienia w zasadzie każdego dnia.
To w jaki sposób Jezus reaguje na pokusy odzwierciedla stan Jego serca – to czym jest wypełnione. Widzimy więc, że Chrystus żyje Słowem Bożym, to Nim się karmi i to Ono determinuje wszystkie Jego decyzje i działania. Ono jest także skuteczną tarczą przeciwko atakom złego ducha.
Szatan doskonale wie, gdzie uderzyć aby zabolało. „Jeśli jesteś Synem Bożym…”. Poddaje w wątpliwość to, co najistotniejsze , najgłębszą relację Jezusa z Ojcem. Ale Chrystus niczego nie musi udowadniać, zna Ojca i zna swoje miejsce w Jego sercu.
To czym karmimy nasz umysł i serce na co dzień, będzie kształtowało nasze postrzeganie rzeczywistości i miało znaczący wpływ na wszystkie wybory. W dzisiejszej Ewangelii mamy podpowiedź : Słowo Boże jest dla nas najlepszym pokarmem. Ono, gdy tylko trafia na otwarte, słuchające serce, stopniowo jest w stanie przemienić nasze życie ukazując prawdę o nieskończonej miłości Ojca. Świadomość bycia tak ogromnie umiłowanym pomaga nam przezwyciężyć każdą pokusę.
